De Nieuwjaarsrecepties zijn al even voorbij en februari 2020 vouwt zich zachtjes open.

2019 was een jaar van leuke stylingopdrachten, fijne gasten in de Bed & Breakfast en veel inspirerende ontmoetingen. Maar bovenal een jaar van tot rust komen. Ik drukte op de reset-knop van mijn dagelijks leven want ik zat te diep in de dagelijkse routines. Het was tijd om niet alles op automatische piloot te blijven doen. Ik koos om LOS TE LATEN, meer te leven in het NU en nog DANKBAARDER te zijn.

Dit schreef ik eind oktober naar enkel ongeruste volgers: “Ja, alles is ok met me! Mijn i-phone is oud en traag ‘but I don’t care’, hij doet me langzamer leven. Sinds begin juli heb ik alle meldingen afgezet. Daardoor ben/lijk ik natuurlijk veel asocialer. We hadden een heerlijke vakantie in Portugal waar ik mateloos genoot van de natuur, de rust en de eenvoud.

Het voelde zo goed en ik wilde dat gevoel niet loslaten. Na onze deugddoende reis ging ik weer aan het werk maar beperkte mijn schermtijd zoveel mogelijk. De Digitale Detox is een zegen. Ik ben van plan om binnenkort weer te posten met nieuwe Soluna vibes. Het maakt me een beetje nerveus, want het medium eet je op voor je het weet.”

En toen, begin november stond de wereld stil… en werd Jules –veel te vroeg– geboren. De voorbije maanden waren een rollercoaster van emoties. Hij is al 13 weken onze dappere held.

Ik slaap eindelijk weer rustiger en ik durf genieten van de roze oma-wolk. Jules is ondertussen een flinke, schattige baby en hij zal mij niet “oma”, “mémé”, “metje”, “mammie” of “bobonne”  maar… “Winnie” noemen.

Liefs,

Wien